Hodowla ryb stawowych. Przedstawiamy sposoby zakładania i zarybiania stawów

1/6 Następne

Zaloguj się, aby dodać własne zdjęcie do tego artykułu!

Zobacz także

Szczupak

Drapieżna ryba z rodziny szczupakowatych, która w porównaniu z innymi gatunkami jest samotnikiem. Zwykle dorasta do 70 cm długości. Powinien znaleźć się w naszym stawie, ponieważ doskonale zapewnia równowagę biosystemu. Już 1,5-miesięczne maleństwa są mięsożerne i podobnie jak okoń, szczupak jest kanibalem. W marcu i w kwietniu przy 5–12°C odbywa się tarło.

Wzdręga

Ten przedstawiciel rodziny karpiowatych latem zjada roślinność i drobne organizmy pod powierzchnią wody, zimą zaś schodzi na dno i tam żeruje. Podobnie jak płoć wykazuje wysoką rozrodczość.

Uwaga! Tych ryb nie wprowadzajmy do stawu: słonecznica, jazgarz, bass wielkogębowy, sumik karłowaty, czebaczek amurski i trawianka – mogą zachwiać równowagę biologiczną. Ponadto jeśli wyłowimy któryś spośród wymienionych trzech ostatnich gatunków, nie możemy ich wpuścić z powrotem do zbiornika lub innych wód – zakaz wprowadzony przez PZW (Polski Związek Wędkarski).

Zarybianie

Pamiętajmy, przed zarybianiem, staw powinien być obrośnięty pewną roślinnością (ok. 10–20% powierzchni) oraz posiadać kryjówki. Przed zarybieniem musimy również określić liczbę ryb, jaka się zmieści w naszym zbiorniku – średnio na 1 ha stawu wpuszcza się 300–400 kg. Lepiej wpuścić za mało ryb niż za dużo – zawsze można dorybić! Należy także dobrać gatunki i ich liczebność, biorąc pod uwagę ich cechy i współczynnik rozrodczości. Przyjmuje się, że drapieżniki powinny stanowić ok. 15–20% całej populacji ryb. Pamiętajmy, by kupować ryby ze znanego nam źródła, która jest pod nadzorem inspekcji weterynaryjnej. Po zakupie powinniśmy obchodzić się z nimi z należytym szacunkiem i delikatnością, nie ocierać łusek i śluzu oraz zawsze trzymać je mokrymi rękoma. Najlepszymi terminami do zarybiania są wiosna i jesień, kiedy temperatura jest równomierna i ryby mają czas, by się zaaklimatyzować.

Choroby, pasożyty i prawidłowa pielęgnacja ryb

Ryby, jak każde organizmy żywe, mogą być atakowane przez choroby i pasożyty. Nie unikniemy grzybów, które atakują zimą zranione osobniki – nic z tym nie zrobimy. Często na rybach żerują pijawki, nie są one niebezpieczne, chyba że pojawią się w dużej liczebności. Nasi wodni podopieczni mogą być również atakowani przez pasożytnicze skorupiaki, które powodują szerokie otwieranie pokryw skrzelowych i wypełnianie ich śluzem. Ryby mogą być nosicielami tasiemców, różnych wirusów wywołujących m.in. krwotoki. Porażane mogą być również przez różne choroby skóry, np. ichtioftiriozę, grzybicę czy ospę. W przypadku pojawienia się chorób lub pasożytów najlepsze rozwiązanie to osuszenie stawu i podsypanie dna wapnem palonym.

Właściwa pielęgnacja zbiornika może nas uchronić przed wieloma stratami. Przede wszystkim kupujmy ryby z jednego znanego źródła i delikatnie się z nimi obchodźmy. Powinniśmy regularnie kontrolować liczebność i zdrowie mieszkańców stawu. I co ważne – rozsądnie go zarybiać.

Mały staw w ogrodzie to dom dla atrakcyjnych ryb

Niewielki staw zwykle łatwo wykonać samemu. Hodujemy w nim ozdobne rybki, które niezwykle cieszą nasze oko. Są one jednak mniej odporne na niskie temperatury, wobec czego staw musi być zabezpieczany na okres zimy. Złota rybka, jaź złoty czy karp koi to jedne z wielu ryb polecanych do ozdobnego stawu ogrodowego. Zbiornik ten powinien mieć minimum 80–100 cm głębokości i kilkanaście metrów bieżących powierzchni. Ponadto wymaga dużej pielęgnacji, gdyż zaniedbany szybko zarasta roślinami, co może powodować duszenie się ryb – są pozbawione tlenu. Rybki dokarmiamy specjalnym pokarmem, który znajdziemy w każdym sklepie zoologicznym lub zwykłym chlebem.

Autor: inż. Joanna Żołnierkiewicz

Bibliografia:

Breton B., „Z wędką nad własnym stawem”, wyd. Delta, Warszawa 2008 r.

Chinery M., „Zwierzęta i rośliny Europy”, wyd. Muza SA, Warszawa 1993 r., s. 169–187.

Geldhauser F., Gerstner P., „Hodowla ryb”, wyd. RM, Warszawa 2008 r.

Pecl K., „Ryby słodkowodne – Leksykon”, wyd. Delta, Warszawa 2012 r.

Waechter D., „Stawy ogrodowe”, wyd. Bellona, Warszawa 2008 r., s. 28–31.